Een toon die uit precies één frequentie bestaat ziet eruit als een sinusgolf:


Hertz
De toonhoogte van zo'n toon wordt uitgedrukt in Hertz: het aantal golven per seconde. In de figuur hierboven worden twee golven getoond.

Cent
De noten in de toonladder (gelijkzwevende stemming) nemen toe in frequentie. Elk octaaf bestaat uit 12 noten (semitonen) en komt overeen met een verdubbeling van de frequentie. De A4 is 440 Hz en de A5 880 Hz. Het frequentiebereik (breedte) van een noot is daarom groter als de toonhoogte hoger is. De A4 loopt van 428 tot en met 453 Hz en de A5 loopt van 855 tot en met 906 Hz. De breedte van een semitoon is per definitie (altijd) 100 Cent.

De verhouding tussen Cent en Hertz
De breedte van een toon in Hertz neemt toe naarmate de toonhoogte toeneemt. De breedte van een semitoon in Cent is altijd 100. Het verschil in Cent ∆ tussen twee tonen met frequenties f1 en f2 (in Hertz) kan als volgt worden berekend:

∆ = 1200 log2 (f1 / f2)

Als het frequentieverschil (f2 - f1 in Hertz) lineair toeneemt neemt het verschil in Cent logaritmisch toe.

De afwijking van een gemeten toon in Cent
Als het stemapparaat een afwijking van een gemeten toon in Cent toont, dan betekent een afwijking van 0 Cent dat de toon exact goed is. Als de afwijking -50 Cent is, dan ligt de gemeten toon precies midden tussen de gewenste toon en de vorige semitoon. Als de afwijking +50 Cent is, dan ligt de gemeten toon precies midden tussen de gewenste toon en de volgende semitoon.